Kardeşimin Hikayesi

" Kardeşimin Hikayesi " bir Karadeniz köyünden geçiyor. Genç, çekici hayat dolu bir kadın olan Arzu'nun cinayetiyle başlıyor hikaye. Hikayenin ana karakteri Ahmet bey emekli bir inşaat mühendisi. Çok ilginç bir karakter kendisi. İnsanlara dokunamıyor, kendisine dokunulmasına müsaade etmiyor. (Köpeğine bile dokunmuyor ruh hastası ) Aklınıza gelebilecek her türlü duygudan kendini arındırmış. Kendisi bir mühendis, emekli olduktan sonra kendisine çok ilginç bir makine yapıyor. Adı da "Sevgili". Niye bundan bahsettiğimi düşünüyorsunuz belki; ama Ahmet karakterinin ne denli ilginç hatta sorunlu olduğunu anlatma için bu icat çok bariz bir örnek. Sevgilinin işlevi çok bariz. SEVGİLİ OLMAK. Bir çeşit kucak makinesi, sizi saran , sarmalayan sessiz bir demir yığını. Gerçek bir insanın samimiyetin dense soğuk bir makineyle kucaklaşmayı tercih eden bir adam Ahmet. Ahmet'in yolu, Arzu'nun cinayetini araştıran genç bir kızla kesişiyor. Kız başlarda Ahmet'e karşı çekimser. Tek istediği saygınlığını arttıracak bir haber hazırlayabilmek. Belki Arzu'nun yasak bir aşkı vardı? Belki evin hizmetçisinin kıskançlığına kurban gitmiştir. Haber değeri olan herhangi bir ayrıntı öğrenip İstanbul'a dönmek için can atıyor. Ancak bir süre sonra ikilinin sohbetlerinde cinayet arka planda kalıyor; çünkü Ahmet kardeşinin hikayesini anlatmaya başlıyor. Kızsa hem bir an önce evine dönmek istiyor hem de Mehmet'in hikayesinin akıbetini merak ediyor. Kendimi çoğu kez kızın yerine koydum. Aynı merak, aynı sabırsızlık, Ahmet karakterine karşı aynı çekimserlik. Kitabı okurken cinayetin aydınlanmasından çok Mehmet'in hikayesini merak ettim. Mehmet de Ahmet gibi bir mühendis. Gençliğinde Rusya'ya gitmiş. Yürek burkan bir aşk yaşamış, başına türlü felaketler gelmiş. Şimdi de arada sırada ikiz kardeşinin evine uğruyor. O da garip bir adam. Ya da yaşadıklarının şekillendirdiği "garip" bir adam. Kitabın sürpriz bir finali var. Cinayeti işleyeni tahmin edemedim ancak meseleyi çözmek çok da zor değildi. Okurken pek çoğunuzun da sonuna gelmeden olaya uyanacağından eminim. Belki tamamını değil ama büyük bir kısmını tahmin edeceksiniz. Çok duru , net ve akıcı bir anlatımı var aynı Serenat'da olduğu gibi. Neden bilmiyorum ama ne zaman bu tür kitaplara başlasam sıkılacağımı ön yargısına kapılıyorum. Her seferinde de yanılıyorum. Hem polisiye ögeleri içermesi hem de Mehmet'in hikayesi kitabı çok akıcı kılıyor. Kitabın romantik bir yönü de var evet ; ama ben bu kısımdan çok da etkilenmedim . Beni daha çok Ahmet ve Mehmet etkiledi. Ahmet karakteriyle çok vurucu, Mehmet de yaşadıklarıyla. İkisi de benim için bu kitabın en çok hatırlanan ögeleri olacaklar.